Einsatzgruppen w Polsce

Wielu historyków reprezentuje pogląd, że II wojna światowa nabrała cech
wojny totalnej - Vernichtungskrieg, której celem miało być starcie z
mapy całych państw i narodów. Tymczasem systematyczne ludobójstwo
trenowane było od pierwszego dnia wojny na ziemiach polskich. Idące tuż
za wojskiem grupy operacyjne policji bezpieczeństwa i SD były zawczasu
przygotowane do ludobójstwa i likwidacji wszystkich "elementów
niepożądanych". Einsatzgruppen der Sicherheitszpolizei und SD były od
początku najskuteczniejszą, najbardziej efektywną maszyną do zabijania,
pomijając fabryki śmierci w obozach koncentracyjnych, zwłaszcza
Auschwitz.
Autorzy szczególna uwagę zwracają na narastanie przemocy w teorii i
praktyce od stadium planowania do w lecie 1939 r. do napaści na Związek
Radziecki latem 1941 r. Przedstawiono sylwetki dowódców grup, ich
kariery, predyspozycje do wykonywania takich zadań. Nazwiska sprawców
połączono z miejscami ich przestępstw, które układają się w marszruty
jednostek. Każdy fakt jest poparty dokumentem. Istotne jest, że te
dokumenty - polskie i niemieckie - pokazują fakty zarówno z perspektywy
sprawców, jak i ofiar.